Ν. 4679/2020: Εμπορικά σήματα – ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/2436 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών – μελών περί σημάτων και της Οδηγίας 2004/48/ΕΚ σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και άλλες διατάξεις.
Με τον νέο νόμο 4679/2020, ο οποίος δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Α71/20.3.2020), καταργώντας τον προϊσχύοντα ν.4072/2012 – και συγκεκριμένα τις διατάξεις των άρθρων 121- 182- ενσωματώνεται στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία 2015/2436 της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί εμπορικών σημάτων. Επιχειρείται παράλληλα η εναρμόνιση της προστασίας του εθνικού σήματος με το αντίστοιχο προστατευτικό πλαίσιο του σήματος της Ε.Ε., η οποία ρυθμίζεται με τον Κανονισμό 2017/1001.
Η επιβαλλόμενη ανάγκη για σύγκλιση των διαδικασιών κατοχύρωσης του εθνικού σήματος και του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν επιτακτική για μια πληθώρα λόγων, όπως προκύπτει και από το σκεπτικό της Αιτιολογικής Έκθεσης 1 .
Κατ’ αρχήν η διαφορετική προσέγγιση αναφορικά με την προστασία τόσο ως προς τον τρόπο όσο και προς τον βαθμό προστασίας των δύο ως άνω σημάτων χαρακτηρίζεται μάλλον παράδοξη, ιδίως υπό το πρίσμα ότι και τα δύο αποσκοπούν στην ίδια συναλλακτική και οικονομική λειτουργία στην αγορά. Συνεπώς, δεν υπάρχει εύλογη δικαιολογία για το γεγονός ότι έως σήμερα τα εγχώρια σήματα προστατεύονταν με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τα σήματα άλλων χωρών της Ένωσης. Επιπροσθέτως, σε αμιγώς οικονομικό επίπεδο, η σύγκλιση του εθνικού σήματος προς το πρότυπο του ευρωπαϊκού και η υιοθέτηση μια κοινής στάθμης προστασίας των σημάτων θα ευνοούσε σαφώς την ανάπτυξη του υγιούς ανταγωνισμού της Ελλάδος με τις αγορές άλλων Ενωσιακών χωρών. Πιο συγκεκριμένα, με δεδομένο ότι το σύστημα προστασίας του σήματος της Ε.Ε. είναι το πλέον σύγχρονο και αποτελεί διεθνές πρότυπο, η Ελλάδα θα επωφελούνταν από την πλήρη εναρμόνισή της με αυτό, καθώς η τελευταία θα ενίσχυε τη συναλλακτική εμπιστοσύνη προς την χώρα μας.
Είναι επομένως πολύ σημαντικό και καινοτόμο το γεγονός ότι ο νέος νόμος έμπρακτα επιδιώκει την ενίσχυση της ομοιομορφίας του νομικού κειμένου με βάση τα διεθνή πρότυπα. Όλως ενδεικτικώς αναφέρουμε ακολούθως κάποιες καινοτόμες διατάξεις, πέρα από τις αλλαγές που επιφέρονται στα «υπέρ του Δημοσίου τέλη». Συγκεκριμένα, ουσιώδεις αλλαγές επιφέρει η διάταξη του άρθρου 2, όπου μεταξύ των ειδών των σημάτων, διακρίνεται η δυνατότητα υποβολής λεκτικού, απεικονιστικού, τρισδιάστατου σχήματος, σήματος θέσης, μοτίβου, κίνησης, οπτικοακουστικού σήματος, καθώς και ολογραφικού σήματος. Παρέχεται, λοιπόν, με την κατοχύρωση των προαναφερόμενων μορφών σημάτων, μεγαλύτερη δυνατότητα διαφοροποίησης των εμπορικών σημάτων στην αγορά.
Επίσης, το άρθρο 46 δίνει την δυνατότητα πλήρους ή μερικής δημοσίευσης δικαστικών αποφάσεων προσβολής σήματος των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ύστερα από αίτηση του ενάγοντος ή του πολιτικώς ενάγοντος, αντίστοιχα, και με δαπάνες του προσβάλλοντος το σήμα.
Συμπερασματικά, αναμένεται η εναρμόνιση του εθνικού σήματος με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρότυπα να συμβάλλει σημαντικά στο πεδίο της βιομηχανικής ιδιοκτησίας το επόμενο διάστημα.
